Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η Εκκλησία είναι κολλημένη στο θέμα του έρωτα. Ότι με αυτά που λέει διώχνει τους ανθρώπους από κοντά της και αποτρέπει τους ανθρώπους από το να την ακούν. Μήπως όμως αυτό το γεγονός αποτελεί απόδειξη ότι η Εκκλησία είναι η Αλήθεια; Μήπως αποδεικνύει, ότι τουλάχιστον δεν αποτελεί ένα δημαγωγικό οργανισμό. Γιατί φυσικά, αν η Εκκλησία ήθελε να «τραβήξει κόσμο» για «να έχει πελατεία», δε θα είχε τόσο άβολες θέσεις σ’ αυτό το θέμα. Διεξοδικά έχει μελετήσει τις σχέσεις των δύο φύλων, ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος στο βιβλίο του «Ελεύθεροι από το Γονιδίωμα» της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής. Ας του δώσουμε το λόγο: Συνέχεια
Η πρώτη αγάπη είναι αυτή που στηρίζεται στα εξωτερικά γνωρίσματα. Σ’ αυτή την πρώτη αγάπη όμως θα πρέπει να κάνουμε μία ανατομία. Χωρίς να μας φανεί παράξενο, έχουμε έναν κατοπτρισμό των δύο εγώ.
Το εγώ του ανδρός καθρεφτίζεται πάνω στη γυναίκα, η οποία παίζει τον ρόλο του καθρέφτη, και το εγώ της γυναικός καθρεφτίζεται πάνω στον άνδρα, ο οποίος παίζει τον ρόλο ενός άλλου καθρέφτη. Όπως ακριβώς όταν προβάλω τον εαυτό μου σ’ έναν καθρέφτη θα δω τον εαυτό μου, δεν θα δω άλλον, έτσι και ο κάθε ένας από τους δύο εκείνους που ανάμεσά του επικρατεί αυτή η πρώτη αγάπη βλέπει τον εαυτό του στο πρόσωπο του άλλου(και όχι τον άλλον).
Συνέχεια
Ένας νεαρός άνδρας πήγε να υποβάλλει αίτηση για μια διευθυντική θέση σε μια μεγάλη εταιρεία . Αφού πέρασε την αρχική συνέντευξη , έπρεπε τώρα να συμφωνήσει και ο γενικός διευθυντής για την πρόσληψη.
Ένας άνδρας, αναστατωμένος εξαιτίας του γάμου του που περνούσε κρίση, επισκέφτηκε ένα διάσημο δάσκαλο για να τον συμβουλευθεί.Ο δάσκαλος, αφού τον άκουσε με προσοχή, του είπε:
«Πρέπει να μάθεις να ακούς τη γυναίκα σου!»
Ο άνθρωπος παίρνοντας στα σοβαρά τη συμβουλή, για να σώσει τον γάμο του, επέστρεψε στο σπίτι του κι έβαλε τα δυνατά του να ακολουθήσει την προτροπή του δασκάλου. Συνέχεια
«Γεννήθηκε καί μεγάλωσε στη Ρουμανία. Από μικρή ήταν πολύ κοντά στο Θεό. Γι’ αυτό καί ο πατέρας της την μάλωνε πολύ σκληρά: «Που ήσουν; Όλη μέρα στην εκκλησία πάς με τους παπάδες σου; Τί σου πρόσφερε ο Θεός;» Η ίδια δεν έλεγε τίποτα, μόνο δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της. Τη νύχτα προσευχόταν πολλές ώρες. Τα αδέλφια της της φώναζαν: «Τί σου δίνει ο Θεός; Τί μας ζαλίζεις με τους παπάδες σου; Τί σου δίνει η πίστη σου;»…
Παρατηρείται στην εποχή μας ένα ανεξήγητο φαινόμενο. Ζευγάρια που ξεκίνησαν με τους καλύτερους οιωνούς για να δημιουργήσουν μία ευτυχισμένη οικογένεια, ζευγάρια που ξεκίνησαν, όπως οι ίδιοι ομολογούν, ύστερα από ένα δυνατό έρωτα να ενώσουν τη ζωή τους, οδηγήθηκαν ύστερα από ένα σύντομο χρονικό διάστημα στο διαζύγιο, στη διάσπαση και η πρότερη αγάπη τους έγινε μίσος ανυποχώρητο.
Γεννάται το ερώτημα: Που οφείλεται αυτό το φαινόμενο, τι είναι εκείνο που μετέβαλε την αγάπη σε μίσος; Τι είναι εκείνο που δημιουργεί αυτή τη διάσταση μεταξύ των ζευγαριών, με αποτέλεσμα να έχουμε δράματα οικογενειακά, δράματα κοινωνικά; Συνέχεια
Η περίπτωση του μικρού Μιχάλη που φοιτά στην Αθωνιάδα Σχολή του Αγίου Όρους και η εκμετάλλευση του θέματος από τα μεγαλύτερα social media, με σκοπό να «πουλήσουν» σε ένα θέμα, που «τραβάει», είναι ένα ακόμη από τα πολλά φαινόμενα παρακμής της κοινωνίας μας, τα οποία θα πρέπει να μας προβληματίσουν βαθιά.Το χειρότερο όμως είναι η διαστροφή (με την έννοια της αντιστροφής) της πραγματικότητας όχι μόνο από τα social media, που στο κάτω κάτω θέλουν να αυξήσουν την επισκεψιμότητά τους, «πουλώντας φύκια για μεταξωτά υφάσματα», αλλά και από όσους δήθεν «ειδικούς», λόγω του ανεξήγητου θορύβου που ξέσπασε, έσπευσαν αυτόκλητοι ή μη να ασχοληθούν με το θέμα. Συνέχεια
Ένας χριστιανός νέος ερωτεύεται μια κοπέλα και αρχίζει να την βλέπει συχνά. Επειδή όμως ο νέος αυτός θέλει να κάνει υπακοή στο θέλημα του Θεού, δηλαδή δεν θέλει να έχει σαρκικές σχέσεις με κοπέλες πριν απο τον γάμο του, είναι αποφασισμένος να μην προχωρήσει σε σαρκικές σχέσεις με την κοπέλα του, πρίν απο τον γάμο τους. Το πονηρό πνεύμα όμως, του υποβάλλει τον εξής λογισμό : » εάν δεν φθάσεις σε ολοκληρωμένες σχέσεις με την κοπέλα σου, δεν θα της δείξεις οτι πραγματικά την αγαπάς. Εάν δεν της δοθείς ολοκληρωτικά, και εκείνη σε σένα, δεν θα αποδείξετε ο ένας στον άλλο οτι αγαπιέστε αληθινά.» Συνέχεια
▪Γιατί περιεργάζεσαι ξένα κάλλη; Γιατί περιεργάζεσαι ερωτικά πρόσωπο που δεν είναι δικό σου; Γιατί οδηγείσαι προς το γκρεμό; Γιατί βάζεις τον εαυτό σου μέσα σε δίχτυα αιχμαλωσίας;
Απόλαυσε τ’ αγαθά του γάμου και ότι σου προσφέρει η νόμιμη και ευλογημένη σχέση, και ασφαλίσου από την αμαρτία της ξένης απόλαυσης.
▪Όπου υπάρχει συζυγική αγάπη, υπάρχει ένα από τα’ αξιομακάριστα πράγματα στη ζωή του ανθρώπου. Όταν υπάρχει αυτή η αγάπη, συνυπάρχει κάθε πλούτος, κάθε ευτυχία. Όπως επίσης, όταν αυτή δεν υπάρχει, τίποτε δεν ωφελούν όλα τα άλλα, αλλά όλα ανατρέπονται και είναι γεμάτα από αηδία και σύγχυση.
▪Όταν κανείς πληγωθεί από τον πόθο της αγάπης δε βλέπει καμιά από τις δυσκολίες, αλλά εκείνα που είναι γεμάτα κινδύνους και πολλές ταλαιπωρίες, όλα τα υποφέρει εύκολα επειδή αποβλέπει μόνο σε ένα, δηλαδή να ικανοποιήσει τον πόθο του. Συνέχεια
«Η πραγματική αγάπη, όχι η προσωρινή και αισθησιακή, υπάρχει μέσα στο γάμο, γιατί ευλογείται και γίνεται εις τύπον Χριστού-Εκκλησίας…»
Η εντολή της αγάπης προς τον Θεόν συμπληρώνεται από τη «δευτέρα εντολή»: «αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν».
Δεν μπορεί να αρέσει κανείς στον Θεό χωρίς να σέβεται τους άλλους.
Οι δύο εντολές της αγάπης, του Θεού και του πλησίον, είναι το αποκορύφωμα και το κλειδί του Νόμου (Μαρκ. 12,28).
Η αδελφική αγάπη είναι η τελείωση κάθε ηθικής υποχρέωσης και η μοναδική εντολή. «Ο γαρ μη αγαπών τον αδελφόν, ον εώρακε, τον Θεόν ον ουχ εώρακε, πως δύναται αγαπάν;» (Α΄ Ιω. 4,20). Όποιος δεν αγαπά τον αδελφό του που βλέπει, τον Θεό που δεν είδε πως μπορεί να τον αγαπά; Συνέχεια
