Η αθλιότητα της ελληνικής νοοτροπίας στα καλύτερα της…
Εμείς οι ιερείς το ζούμε με τα ζευγάρια που παντρεύουμε και έχουμε επαφή μαζί τους. Ας δούμε λίγο το σκηνικό….
– Παπά ερωτεύτηκα! Είναι αμαρτία ! ;
– Όχι παιδί μου , το ότι η καρδιά σου ερωτεύεται σημαίνει ότι εισαι ερωτικός άνθρωπος. Γιατί άνθρωπος που δεν μπορεί να ερωτευτεί άνθρωπο που βλέπει δεν μπορεί να ερωτευτεί τον Θεό που δεν βλέπει. Αν η καρδιά σου δεν χτυπάει ερωτικά για όλη την δημιουργία πως θα αγαπήσεις τον δημιουργό; Αλλοίμονο στους ανέραστους ανθρώπους. Απλά παιδί μου αν ο έρωτας μείνει μόνο στο σαρκικό επίπεδο θα τον κατασπαράξει η νόσος του θανάτου… Συνέχεια
Για την Εκκλησία ο νονός ή ανάδοχος είναι άνθρωπος ο οποίος δημιουργεί έναν ισόβιο δεσμό με το παιδί, αφού ουσιαστικά μετατρέπεται σε πνευματικό πατέρα με όλες τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται ένας τέτοιος ρόλος. Γίνεται μέλος της οικογένειας του παιδιού αλλά και το παιδί μέλος της δικής του οικογένειας. Συνέχεια
Σήμερα χάσαμε την αγάπη προς τον Θεό, χάνοντας μαζί και την ελπίδα. Δεν καλλιεργήσαμε την ψυχή μας. Απομακρυνθήκαμε απλά από τον Θεό επειδή πλανηθήκαμε και πιστέψαμε στη δύναμη μας. Συνέχεια
Θυμόμαστε τα χρόνια που σαν παιδιά καρτερούσαμε τον ερχομό του μικρού Χριστού… που πάντα Γεννάται… δεν γεννήθηκε ούτε θα γεννηθεί… Γεννάται. Ο ενεστώς… διαρκείας. Και εμείς ελπίζουμε πως αυτή η διάρκεια πάντα θα μας σκεπάζει, όπως οι γονείς μας όταν μετά το βραδινό παραμύθι σκέπαζαν τα ονείρατα μας και μας σταύρωναν για καληνύχτα. Συνέχεια
Η ονοματοδοσία είναι μία σημαντική απόφαση και απασχολεί πολλούς νέους γονείς. Δυστυχώς σε αρκετές περιπτώσεις, γίνεται αιτία στενοχώριας και παρεξηγήσεων ανάμεσα στις οικογένειες.
Αναφoρικά με την oνoματoδoσία τoυ βρέφoυς χρειάζεται, κάτ΄ αρχήν να πoύμε και να τoνίσoυμε κάτι πoύ o περισσότερoς κόσμoς τo αγνoεί ίσως.
Ποιό; Συνέχεια
Στην εποχή της κοινωνίας της πληροφορίας, φαίνεται πως το διαδίκτυο έρχεται να… “καπελώσει” του παππούδες. Με ποιό τρόπο;Οι παπούδες και οι γιαγιάδες μέχρι σήμερα είχαν το ρόλο των σοφώνπου πηγάζει από την εμπειρία της ζωής. Πατροπαράδοτα, οι παπούδες και οι γιαγιάδες ήταν αυτοί που μεταλαμπάδευαν τη γνώση στα παιδιά, οι παιδαγωγοί και παντογνώστες για τα εγγονάκια που θέλουν να μαθαίνουν τα πάντα.
Αυτή είναι η χειρόγραφη διαθήκη μιας μητέρας, που κοιμήθηκε στα 90 της χρόνια. Η γυναίκα αυτή είχε 4 κόρες, 1 γυιό και 15 εγγόνια. Πεθαίνοντας, δεν τους άφησε παρά μόνο την διαθήκη της, ανορθόγραφη και κακογραμμένη, πλούσια όμως σε πνευματικό περιεχόμενο:
– Αγαπημένα μου παιδιά, (και τους αναφέρει έναν έναν, τα παιδιά της, τους γαμπρούς, την νύφη και όλα τα εγγονάκια, 25 ονόματα). Σας φιλώ και σας αποχαιρετώ. Αυτό το γράμμα θα το ανοίξετε και θα το διαβάσετε μετά τον θάνατό μου… Συνέχεια