Πες μας μπαμπά για τα Χριστούγεννα…
Πες μας μπαμπά για τα Χριστούγεννα…για την Φάτνη, τον Ιωσήφ, την Παναγίτσα και το Χριστούλη, τους Μάγους και τ’ Αστέρι… Πάντα αυτές τις μέρες οι ψυχές μας γλυκαίνουν, ζεσταίνονται, μετράνε αντίστροφα ως το ξημέρωμα των Χριστουγέννων.
Θυμόμαστε τα χρόνια που σαν παιδιά καρτερούσαμε τον ερχομό του μικρού Χριστού… που πάντα Γεννάται… δεν γεννήθηκε ούτε θα γεννηθεί… Γεννάται. Ο ενεστώς… διαρκείας. Και εμείς ελπίζουμε πως αυτή η διάρκεια πάντα θα μας σκεπάζει, όπως οι γονείς μας όταν μετά το βραδινό παραμύθι σκέπαζαν τα ονείρατα μας και μας σταύρωναν για καληνύχτα. Συνέχεια
Ονοματοδοσία του βρέφους. Επιτρέπονται τα 2 ονόματα;
Η ονοματοδοσία είναι μία σημαντική απόφαση και απασχολεί πολλούς νέους γονείς. Δυστυχώς σε αρκετές περιπτώσεις, γίνεται αιτία στενοχώριας και παρεξηγήσεων ανάμεσα στις οικογένειες.
Αναφoρικά με την oνoματoδoσία τoυ βρέφoυς χρειάζεται, κάτ΄ αρχήν να πoύμε και να τoνίσoυμε κάτι πoύ o περισσότερoς κόσμoς τo αγνoεί ίσως.
Ποιό; Συνέχεια
Πώς το ίντερνετ αντικαθιστά τους παππούδες;
Στην εποχή της κοινωνίας της πληροφορίας, φαίνεται πως το διαδίκτυο έρχεται να… “καπελώσει” του παππούδες. Με ποιό τρόπο;Οι παπούδες και οι γιαγιάδες μέχρι σήμερα είχαν το ρόλο των σοφώνπου πηγάζει από την εμπειρία της ζωής. Πατροπαράδοτα, οι παπούδες και οι γιαγιάδες ήταν αυτοί που μεταλαμπάδευαν τη γνώση στα παιδιά, οι παιδαγωγοί και παντογνώστες για τα εγγονάκια που θέλουν να μαθαίνουν τα πάντα.
«Δώστε στα παιδιά σας αρχές. Δώστε τους Χριστό και πατρίδα».
Τι χρειάζονται τα παιδιά σήμερα; «Δώστε στα παιδιά σας αρχές γιατί το σημερινό σχολείο αδυνατεί. Δώστε τους Χριστό και πατρίδα».Μια προτροπή στην.. ομιλία ενός μητροπολίτη. Και σκέφτομαι τώρα σαν εκπαιδευτικός..
Παλιά μας έλεγαν οι γονείς μας και οι παππούδες μας:
«Μάθε παιδί μου γράμματα,για να γίνεις καλός άνθρωπος»
.Και μαθαίναμε.Γιατί στους γονείς μας χρωστούσαμε το ζην και στους δασκάλους μας το ευ ζην.Το θυμήθηκα κι αυτό και γύρισα πάλι χρόνια πίσω.Οι δάσκαλοι πάλευαν κάτω από μύριες δυσκολίες όχι να γίνουν πλούσιοι,αλλά να πλουτίσουν εμάς σε σοφία, γνώση και αξίες!
Παλιά μας έλεγαν οι γονείς μας και οι παππούδες μας:
«Μάθε παιδί μου γράμματα,για να γίνεις καλός άνθρωπος»
.Και μαθαίναμε.Γιατί στους γονείς μας χρωστούσαμε το ζην και στους δασκάλους μας το ευ ζην.Το θυμήθηκα κι αυτό και γύρισα πάλι χρόνια πίσω.Οι δάσκαλοι πάλευαν κάτω από μύριες δυσκολίες όχι να γίνουν πλούσιοι,αλλά να πλουτίσουν εμάς σε σοφία, γνώση και αξίες!
Η Διαθήκη μιας Μάνας
Αυτή είναι η χειρόγραφη διαθήκη μιας μητέρας, που κοιμήθηκε στα 90 της χρόνια. Η γυναίκα αυτή είχε 4 κόρες, 1 γυιό και 15 εγγόνια. Πεθαίνοντας, δεν τους άφησε παρά μόνο την διαθήκη της, ανορθόγραφη και κακογραμμένη, πλούσια όμως σε πνευματικό περιεχόμενο:
– Αγαπημένα μου παιδιά, (και τους αναφέρει έναν έναν, τα παιδιά της, τους γαμπρούς, την νύφη και όλα τα εγγονάκια, 25 ονόματα). Σας φιλώ και σας αποχαιρετώ. Αυτό το γράμμα θα το ανοίξετε και θα το διαβάσετε μετά τον θάνατό μου… Συνέχεια
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ γονέων και ιερέων
Οι γονείς μας, ο πατέρας μας και η μητέρα μας, είναι ιερά πρόσωπα για μας. Έχουν από το Θεό μεγάλη χάρη και ευλογία. Μα πιο μεγάλη από αυτούς χάρη και ευλογία έχουν οι ιερείς μας.
Η διαφορά ανάμεσα στους ιερείς και στους γονείς μας είναι πολύ μεγάλη. Είναι τόσο μεγάλη, όσο μεγάλη είναι η διαφορά ανάμεσα στην παρούσα ζωή και στην αιώνια. Συνέχεια
Γιατί η Εκκλησία επιμένει τόσο στο θέμα των σαρκικών σχέσεων;
Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι η Εκκλησία είναι κολλημένη στο θέμα του έρωτα. Ότι με αυτά που λέει διώχνει τους ανθρώπους από κοντά της και αποτρέπει τους ανθρώπους από το να την ακούν. Μήπως όμως αυτό το γεγονός αποτελεί απόδειξη ότι η Εκκλησία είναι η Αλήθεια; Μήπως αποδεικνύει, ότι τουλάχιστον δεν αποτελεί ένα δημαγωγικό οργανισμό. Γιατί φυσικά, αν η Εκκλησία ήθελε να «τραβήξει κόσμο» για «να έχει πελατεία», δε θα είχε τόσο άβολες θέσεις σ’ αυτό το θέμα. Διεξοδικά έχει μελετήσει τις σχέσεις των δύο φύλων, ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος στο βιβλίο του «Ελεύθεροι από το Γονιδίωμα» της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής. Ας του δώσουμε το λόγο: Συνέχεια
Την σκότωσα, γιατί την αγαπούσα!
Η πρώτη αγάπη είναι αυτή που στηρίζεται στα εξωτερικά γνωρίσματα. Σ’ αυτή την πρώτη αγάπη όμως θα πρέπει να κάνουμε μία ανατομία. Χωρίς να μας φανεί παράξενο, έχουμε έναν κατοπτρισμό των δύο εγώ.
Το εγώ του ανδρός καθρεφτίζεται πάνω στη γυναίκα, η οποία παίζει τον ρόλο του καθρέφτη, και το εγώ της γυναικός καθρεφτίζεται πάνω στον άνδρα, ο οποίος παίζει τον ρόλο ενός άλλου καθρέφτη. Όπως ακριβώς όταν προβάλω τον εαυτό μου σ’ έναν καθρέφτη θα δω τον εαυτό μου, δεν θα δω άλλον, έτσι και ο κάθε ένας από τους δύο εκείνους που ανάμεσά του επικρατεί αυτή η πρώτη αγάπη βλέπει τον εαυτό του στο πρόσωπο του άλλου(και όχι τον άλλον).
Συνέχεια
“Μάνα συγγνώμη και … σ΄ ευχαριστώ!”
Ένας νεαρός άνδρας πήγε να υποβάλλει αίτηση για μια διευθυντική θέση σε μια μεγάλη εταιρεία . Αφού πέρασε την αρχική συνέντευξη , έπρεπε τώρα να συμφωνήσει και ο γενικός διευθυντής για την πρόσληψη.Ο διευθυντής ανακάλυψε από το βιογραφικό του, ότι ο νεαρός είχε εξαιρετικές ακαδημαϊκές σπουδές. Ρώτησε, «Πως κατάφερες να κάνεις αυτέ τις σπουδές; Μήπως πήρες υποτροφίες;»
«Όχι του απάντησε ο νεαρός».
«Ο πατέρας σου κατέβαλλε όλα αυτά τα δίδακτρα;» ρώτησε ξανά ο διευθυντής.
«Ο πατέρας μου κύριε πέθανε όταν ήμουν ενός έτους, η μητέρα μου ήταν αυτή που πλήρωνε τα δίδακτρά μου» Απάντησε.
« Που εργάζεται η μητέρα σου;» Συνέχεια
Το μυστικό της συμβίωσης
Ένας άνδρας, αναστατωμένος εξαιτίας του γάμου του που περνούσε κρίση, επισκέφτηκε ένα διάσημο δάσκαλο για να τον συμβουλευθεί.
Ο δάσκαλος, αφού τον άκουσε με προσοχή, του είπε:
«Πρέπει να μάθεις να ακούς τη γυναίκα σου!»
Ο άνθρωπος παίρνοντας στα σοβαρά τη συμβουλή, για να σώσει τον γάμο του, επέστρεψε στο σπίτι του κι έβαλε τα δυνατά του να ακολουθήσει την προτροπή του δασκάλου. Συνέχεια
