Η αθλιότητα της ελληνικής νοοτροπίας στα καλύτερα της…
Εμείς οι ιερείς το ζούμε με τα ζευγάρια που παντρεύουμε και έχουμε επαφή μαζί τους. Ας δούμε λίγο το σκηνικό….
”Είναι αμαρτία η αλλαγή φύλου”; (Διήγημα)
– Παπανικολάου, έφυγες όπως είσαι! Μεταβολή και σφαίρα. Δυο μέρες αποβολή!– Κυρία…
– Κεριά και λιβάνια! Σου το είχα πει, αν ξανάρθεις εδώ μέσα δεν γλιτώνεις. Όπως είσαι, ούτε να σε βλέπω.
Ο Παπανικολάου, ο Νίκος, δηλαδή, έφυγε πράγματι. Χωρίς ίχνος δυσαρέσκειας στη μορφή του.
Με μια σκληρότητα αφύσικη θα έλεγες για την ηλικία του, σαν σμιλεμένο πρόσωπο σε πάγο.
Δεν μπορούσες να καταλάβεις αν λυπόταν, αν ένοιωθε απογοητευμένος, θυμωμένος. Γενικά, δεν ήταν εύκολο να τον ψυχολογήσει κάποιος.
Παπά, ερωτεύτηκα! Είναι αμαρτία;
– Παπά ερωτεύτηκα! Είναι αμαρτία ! ;
– Όχι παιδί μου , το ότι η καρδιά σου ερωτεύεται σημαίνει ότι εισαι ερωτικός άνθρωπος. Γιατί άνθρωπος που δεν μπορεί να ερωτευτεί άνθρωπο που βλέπει δεν μπορεί να ερωτευτεί τον Θεό που δεν βλέπει. Αν η καρδιά σου δεν χτυπάει ερωτικά για όλη την δημιουργία πως θα αγαπήσεις τον δημιουργό; Αλλοίμονο στους ανέραστους ανθρώπους. Απλά παιδί μου αν ο έρωτας μείνει μόνο στο σαρκικό επίπεδο θα τον κατασπαράξει η νόσος του θανάτου… Συνέχεια
Δεν βάλατε μπροστά ακόμα για παιδάκι;
Ένα ερώτημα που ακούγεται σαν τον ήχο ενός σπαθιού που σπέρνει τον θάνατο σε ζευγάρια που δεν έχουν ακόμα τεκνοποιήσει.
Επιτρέπεται ένας νονός να βαπτίσει και αγόρι και κορίτσι;
Για την Εκκλησία ο νονός ή ανάδοχος είναι άνθρωπος ο οποίος δημιουργεί έναν ισόβιο δεσμό με το παιδί, αφού ουσιαστικά μετατρέπεται σε πνευματικό πατέρα με όλες τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται ένας τέτοιος ρόλος. Γίνεται μέλος της οικογένειας του παιδιού αλλά και το παιδί μέλος της δικής του οικογένειας. Συνέχεια
Μακαριστός Σιατίστης Παύλος: «Σήμερα, μας λείψανε οι ήρωες γιατί σβήσαμε από την ζωή των παιδιών μας τους Αγίους..»
Σήμερα χάσαμε την αγάπη προς τον Θεό, χάνοντας μαζί και την ελπίδα. Δεν καλλιεργήσαμε την ψυχή μας. Απομακρυνθήκαμε απλά από τον Θεό επειδή πλανηθήκαμε και πιστέψαμε στη δύναμη μας. Συνέχεια
Πες μας μπαμπά για τα Χριστούγεννα…
Πες μας μπαμπά για τα Χριστούγεννα…για την Φάτνη, τον Ιωσήφ, την Παναγίτσα και το Χριστούλη, τους Μάγους και τ’ Αστέρι… Πάντα αυτές τις μέρες οι ψυχές μας γλυκαίνουν, ζεσταίνονται, μετράνε αντίστροφα ως το ξημέρωμα των Χριστουγέννων.
Θυμόμαστε τα χρόνια που σαν παιδιά καρτερούσαμε τον ερχομό του μικρού Χριστού… που πάντα Γεννάται… δεν γεννήθηκε ούτε θα γεννηθεί… Γεννάται. Ο ενεστώς… διαρκείας. Και εμείς ελπίζουμε πως αυτή η διάρκεια πάντα θα μας σκεπάζει, όπως οι γονείς μας όταν μετά το βραδινό παραμύθι σκέπαζαν τα ονείρατα μας και μας σταύρωναν για καληνύχτα. Συνέχεια
Ονοματοδοσία του βρέφους. Επιτρέπονται τα 2 ονόματα;
Η ονοματοδοσία είναι μία σημαντική απόφαση και απασχολεί πολλούς νέους γονείς. Δυστυχώς σε αρκετές περιπτώσεις, γίνεται αιτία στενοχώριας και παρεξηγήσεων ανάμεσα στις οικογένειες.
Αναφoρικά με την oνoματoδoσία τoυ βρέφoυς χρειάζεται, κάτ΄ αρχήν να πoύμε και να τoνίσoυμε κάτι πoύ o περισσότερoς κόσμoς τo αγνoεί ίσως.
Ποιό; Συνέχεια
Πώς το ίντερνετ αντικαθιστά τους παππούδες;
Στην εποχή της κοινωνίας της πληροφορίας, φαίνεται πως το διαδίκτυο έρχεται να… “καπελώσει” του παππούδες. Με ποιό τρόπο;Οι παπούδες και οι γιαγιάδες μέχρι σήμερα είχαν το ρόλο των σοφώνπου πηγάζει από την εμπειρία της ζωής. Πατροπαράδοτα, οι παπούδες και οι γιαγιάδες ήταν αυτοί που μεταλαμπάδευαν τη γνώση στα παιδιά, οι παιδαγωγοί και παντογνώστες για τα εγγονάκια που θέλουν να μαθαίνουν τα πάντα.
«Δώστε στα παιδιά σας αρχές. Δώστε τους Χριστό και πατρίδα».
Τι χρειάζονται τα παιδιά σήμερα; «Δώστε στα παιδιά σας αρχές γιατί το σημερινό σχολείο αδυνατεί. Δώστε τους Χριστό και πατρίδα».Μια προτροπή στην.. ομιλία ενός μητροπολίτη. Και σκέφτομαι τώρα σαν εκπαιδευτικός..
Παλιά μας έλεγαν οι γονείς μας και οι παππούδες μας:
«Μάθε παιδί μου γράμματα,για να γίνεις καλός άνθρωπος»
.Και μαθαίναμε.Γιατί στους γονείς μας χρωστούσαμε το ζην και στους δασκάλους μας το ευ ζην.Το θυμήθηκα κι αυτό και γύρισα πάλι χρόνια πίσω.Οι δάσκαλοι πάλευαν κάτω από μύριες δυσκολίες όχι να γίνουν πλούσιοι,αλλά να πλουτίσουν εμάς σε σοφία, γνώση και αξίες!
Παλιά μας έλεγαν οι γονείς μας και οι παππούδες μας:
«Μάθε παιδί μου γράμματα,για να γίνεις καλός άνθρωπος»
.Και μαθαίναμε.Γιατί στους γονείς μας χρωστούσαμε το ζην και στους δασκάλους μας το ευ ζην.Το θυμήθηκα κι αυτό και γύρισα πάλι χρόνια πίσω.Οι δάσκαλοι πάλευαν κάτω από μύριες δυσκολίες όχι να γίνουν πλούσιοι,αλλά να πλουτίσουν εμάς σε σοφία, γνώση και αξίες!
Η Διαθήκη μιας Μάνας
Αυτή είναι η χειρόγραφη διαθήκη μιας μητέρας, που κοιμήθηκε στα 90 της χρόνια. Η γυναίκα αυτή είχε 4 κόρες, 1 γυιό και 15 εγγόνια. Πεθαίνοντας, δεν τους άφησε παρά μόνο την διαθήκη της, ανορθόγραφη και κακογραμμένη, πλούσια όμως σε πνευματικό περιεχόμενο:
– Αγαπημένα μου παιδιά, (και τους αναφέρει έναν έναν, τα παιδιά της, τους γαμπρούς, την νύφη και όλα τα εγγονάκια, 25 ονόματα). Σας φιλώ και σας αποχαιρετώ. Αυτό το γράμμα θα το ανοίξετε και θα το διαβάσετε μετά τον θάνατό μου… Συνέχεια
