Αν αυτοί που προηγήθηκαν ημών και έζησαν και τάφηκαν σε τούτα τα χώματα, αυτοσχεδίαζαν κάνοντας το κέφι τους, τότε θα μπορούσαμε και εμείς να συνεχίσωμε αυτοσχεδιάζοντας. Συνέχεια
Ελληνίδες, Έλληνες, όλοι μαζί την ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019 ΚΑΙ ΩΡΑ 14:00 στην πλατεία Συντάγματος των Αθηνών με την ελληνική σημαία στα χέρια, να διατρανώσουμε προς κάθε κατεύθυνση την αντίθεσή μας στο ξεπούλημα της Μακεδονίας μας! Από αυτό το ΓΕΝΙΚΟ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ δεν πρέπει να απουσιάσει κανείς! Η ιστορία που γράφτηκε από τις θυσίες και τα αίματα των ηρώων δεν ξεγράφεται. Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!
Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 φέρνει πάντα στο νου όλων των καλών Ελλήνων τις μεγάλες και ένδοξες στιγμές που έζησε η πατρίδα μας πριν από 76 χρόνια όταν γενναία αντιμετώπισε την επίθεση των Ιταλών εισβολέων που επιβουλεύονταν την ελευθερία της πατρίδας μας υπερασπίζοντας ταυτόχρονα πανανθρώπινες αξίες. Αφού η Ελλάδα μας αντιστάθηκε και κατανίκησε τους Ιταλούς, όρθωσε το ανάστημα της και στην τότε παντοδύναμη Γερμανία.
Ας θυμηθούμε τα γεγονότα. Το 1940 ο παντοδύναμος Άξονας (Ιταλία & Γερμανία) τρομοκρατούσε όλη την Ευρώπη και είχε υποτάξει μετά από μικρή ή αναιμική αντίσταση την Πολωνία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Δανία, τη Νορβηγία και τη Γαλλία.
Η μικρή Ελλάς παρατηρούσε ότι ο πόλεμος θα έφτανε στην πόρτα της, αργά ή γρήγορα και ήταν σε διαρκή ετοιμότητα. Ο Ιταλός Πρέσβης Εμμ. Γγκράτσι, στις 03:00 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου του 1940 έφθασε στην οικία του Έλληνα Πρωθυπουργό Ιω. Μεταξά. Συναντήθηκε μαζί Του και με ένα τελεσίγραφο ζήτησε να καταλάβει ο ιταλικός στρατός εδάφη της πατρίδος μας. Η απάντηση που έδωσε ό Εθνικός Κυβερνήτης απευθυνόμενος στο Γκράτσι, ήταν ένα νέο «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» σαν άλλος Λεωνίδας,:«Alors,c’est la guerre»- «Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο» Συνέχεια
Έζησαν λιτά, χάρισαν περιουσίες και «έφυγαν» πάμφτωχοι.
Μπορεί τη σημερινή εποχή να κυριαρχεί η γενική καχυποψία για τους πολιτικούς και πόσους από αυτούς βάζουν το… χέρι στο μέλι, αλλά υπήρξαν κάποιοι στο παρελθόν, ακόμη και πρωθυπουργοί, που πέθαναν πάμφτωχοι, είτε γιατί χάρισαν την περιουσία τους είτε γιατί επέλεξαν σε όλη τους τη ζωή ένα λιτό τρόπο διαβίωσης.
Ιωάννης Καποδίστριας Συνέχεια
…Η θέση μας είναι προνομιακή και επικίνδυνη. Έχει καθοριστεί απ΄ αυτούς που μας γέννησαν, και δεν μπορούμε να κάνωμε ότι μας κατέβει.
Δεν μπορούμε ατιμωρητί οι Ορθόδοξοι Έλληνες να παιδιαρίζωμε, στηριζόμενοι σ΄ οποιαδήποτε δικαιολογία ή, περισσότερο, να αυθαδιάζωμε.
Αν αυτοί που προηγήθηκαν ημών και έζησαν και τάφηκαν σε τούτα τα χώματα, αυτοσχεδίαζαν κάνοντας το κέφι τους, τότε θα μπορούσαμε και εμείς να συνεχίσωμε αυτοσχεδιάζοντας. Συνέχεια
Ο κυρ-Φώτης ο Κόντογλου υπήρξε ένας από τούς γνησιότερους εκφραστές τής ελληνορδοδόξου παραδόσεώς μας, την οποία είχε ως κύριο δέμα στο συγγραφικό και καλλιτεχνικό του έργο, αγωνίστηκε όσο λίγοι για την προάσπιση και την αναβίωσή της στηλιτεύοντας την ξενομανία και τον μιμητισμό, άλλα κυρίως τήρησε πιστά τις αρχές και τις αξίες της στον προσωπικό του βίο μέχρι το τέλος τής ζωής του…
Έγραφε, λοιπόν, με διορατικότητα, εδώ και μισό αιώνα περίπου, προφητεύοντας σχεδόν την σύγχρονη τραγική μας διολίσθηση και κρίση: «Η ψευτιά και ο πνευματικός εκφυλισμός απλώνει μέρα με την ημέρα απάνω στους Έλληνες και τούς παραμορφώνει. Έναν λαό πού ξεχωρίζει ανάμεσα σ’ όλα τα έθνη και πού είναι γεμάτος πνευματική υγεία, πάμε να τον κάνουμε εμείς, οι λογής-λογής καλαμαράδες, κι οι άλλοι γραμματιζούμενοι, σαχλόν, χωρίς πνευματικό νεύρο, χωρίς πνευματική ανδροπρέπεια, χωρίς χαρακτήρα». Συνέχεια
25η ΜΑΡΤΙΟΥ: ΔΙΠΛΗ ΕΘΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ
1ον: Ευαγγελισμός Θεοτόκου (‘Χαίρε Κεχαριτωμένη. Ο Κύριος μετά σου’), λύτρωση της ανθρωπότητας πνευματική, δια του Θεανθρώπου, και
2ον: Πανηγυρίζουμε την ηρωική επανάσταση του 1821, κατά την οποία η Ελλάδα αποτίναξε το ζυγό της σκληρής δουλείας τεσσάρων περίπου αιώνων. Πνευματική ελευθερία από τη μια, πολιτική ελευθερία από την άλλη, δεν διαχωρίζονται στη ζωή των Ελλήνων, αλλά πορεύονται αλληλένδετες στην ιστορία, αφού άλλωστε και κάθε άνθρωπος είναι ταυτόχρονα ηθικό και πολιτικό όν και τα δύο αυτά είδη των ελευθεριών είναι θεόσδοτα δώρα πολύ μεγάλης σημασίας.
ΑΠΑΡΑΜΙΛΛΟ ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 1821. Μερικά παραδείγματα: Συνέχεια
Έπεσε στα χέρια μου τις ημέρες αυτές, ένα μικρό βιβλιαράκι του 1997 αποτελούμενο από 24 σελίδες με τον τίτλο «ΛΑΕ ΞΥΠΝΑ – Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΠΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ» του Αρχιμανδρίτη Νεκταρίου Μουλατσιώτη. Ειλικρινά ανατρίχιασα με όσα αναφέρει ο Γέροντας Νεκτάριος από το 1997 στο βιβλιαράκι αυτό και το οποίο όπως γράφει στο οπισθόφυλλο κυκλοφόρησε δωρεάν σε 200.000 αντίτυπα και στάλθηκε προς όλους τους Αρχιερείς, τους πολιτικούς και κοινοποιήθηκε στον λαό.
Δεν γνωρίζω τους λόγους τότε, γιατί οι κληρικοί μας, οι Αρχιερείς μας, οι πολιτικοί μας και ο λαός δεν αντέδρασαν τότε… Αντιδρούν σήμερα και εκ των υστέρων που είναι πλέον αργά. Ο Γέροντας Νεκτάριος έβλεπε την φωτιά που ερχόταν να κάψει το σπίτι μας και φώναζε προφητικά από τότε για το κακό που έρχεται και θα βρει την Πατρίδα μας. Σήμερα όσοι φωνάζουν, ακούγονται μόνο σαν φωνές και ουρλιαχτά ανθρώπων που ζεματίζονται από το κάψιμο της φωτιάς που έφτασε πλέον στα σπίτια μας, αλλά είναι αργά… Πόσο σοφά γράφει ο Γέροντας Νεκτάριος το 1997; «…Θέλοντας να μη φέρω ευθύνη και να ελέγχομαι από την συνείδησή μου ότι συνέβαλα με την σιωπή μου, ενώ έβλεπα να επιχειρείται, η πνευματική υποδούλωση του Έθνους και της Εκκλησίας μας έναντι κάποιων πακέτων Ντελόρ, αναγκάζομαι να σας τα γράψω αυτά Ελληνικέ Λαέ…»
Ας δούμε όμως μερικά εκ των οποίων μας ενημέρωνε ο Γέροντας προφητικά από το 1997.
Έγραφε ο Γέροντας τότε:
«ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ (1997):
α. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ
β. Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
γ. ΟΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ
δ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
ε. ΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΣΧΑ Συνέχεια
«Όταν διαφυλάττουμε την ιστορία προστατεύουμε την Αλήθεια (Λόγο , θέλημα) ενώ όταν την διαστρεβλώνουμε την κακοποιούμε».
~ Την 14ην Δεκεμβρίου 1943 πυρπολήθηκε η εκκλησία της Αγίας Λαύρας.
Προηγήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου το μαρτύριο των καλογήρων, που βασανίστηκαν φρικτά για να μαρτυρήσουν τα κρησφύγετα των ανταρτών.
Δεν μίλησαν.
Ακόμη κι έναν κατάκοιτο και παράλυτο γέροντα τον πατέρα Ευθύμιον Χρυσανθακόπουλον, τον παιδέψανε πριν τον σκοτώσουν μαζί με τους υπόλοιπους.
Η σφαγή έγινε κάτω από τον ιστορικό πλάτανο, εκεί που είχαν κρεμάσει τα καριοφίλια τους οι ήρωες του ‘ 21 μαζί με τον Κολοκοτρώνη. Συνέχεια
Τον Ιανουάριο του 1919, στην Κωνσταντινούπολη, έλαβε χώρα ένα γεγονός, το οποίο οι περισσότεροι Έλληνες αγνοούν. 466 χρόνια μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Τούρκους, ο ναός της Αγίας Σοφίας που μέχρι τότε λειτουργούσε ως τζαμί, μετετράπη για λίγη ώρα ξανά σε ελληνικό χριστιανικό ναό και τελέστηκε Θεία Λειτουργία.
Πρωταγωνιστής αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος της εθνικής μας ζωής, ήταν ο παπα-Λευτέρης Νουφράκης από τις Αλώνες Ρεθύμνου, ο οποίος υπηρετούσε ως στρατιωτικός ιερέας στη Β’ Ελληνική Μεραρχία, μια από τις δύο Μεραρχίες που συμμετείχαν στις αρχές του 1919 στο «συμμαχικό» εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία.
Η Μεραρχία αυτή στο δρόμο προς την Ουκρανία στάθμευσε για λίγο στην Κωνσταντινούπολη, την Πόλη των ονείρων του ελληνικού λαού, η οποία βρισκόταν τότε υπό «συμμαχική επικυριαρχία», ύστερα από το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Μια ομάδα Ελλήνων αξιωματικών με επικεφαλής το γενναίο Κρητικό και μαζί του τον ταξίαρχο Φραντζή, τον ταγματάρχη Λιαρομάτη, τον λοχαγό Σταματίου και τον υπολοχαγό Νικολάου αγνάντευαν από το πλοίο την πόλη και την Αγια-Σοφιά, κρύβοντας βαθιά μέσα στην καρδιά τους το μεγάλο μυστικό τους, τη μεγάλη απόφαση που είχαν πάρει το περασμένο βράδυ, ύστερα από πρόταση και έντονη επιμονή του λιονταρόψυχου Κρητικού παπα-Λευτέρη Νουφράκη. Να βγουν δηλαδή στην πόλη και να λειτουργήσουν στην Αγια-Σοφιά.
Όλοι τους ήταν διστακτικοί, όταν άκουσαν τον παπα-Λευτέρη να τους προτείνει το μεγάλο εγχείρημα. Ήξεραν ότι τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Συνέχεια