Να προσπερνάς τα “γιατί” και να μένεις στην αγάπη.
Καταναλώνουμε το χρόνο μας για να αναλύουμε τα πράγματα.
—————————
Προσπαθούμε να διεισδύσουμε σε όλα αυτά τα “γιατί” που γεννά ο λογισμός μας. Ο νους μας γυρνά και γυρνα γύρω από τα ίδια, ξανά και ξανά. Γι’αυτό ενώ δεν κάνουμε τίποτα σωματικά, κουραζόμαστε, γινόμαστε πτώμα. Ένα πτώμα λογισμών.
Δεν έχουμε αυτήν την “καλή αδιαφορία”. Να πούμε “δεν με νοιάζει τι έγινε, γιατί έγινε, αν με αδίκησες, πόσο με αδίκησες”. Συνέχεια
«Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΥΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ»
Ἐπειδὴ πολὺ ἀκούστηκε τελευταῖα ὅτι δῆθεν οἱ “μάσκες ἔπεσαν” (ἂν καὶ ξαναφορέθηκαν…): «Ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν• ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει;». Ἡ ἀτμόσφαιρα στὴν σημερινὴ Ἑλλάδα βρωμάει σαπισμένη ὑποκρισία. Προσφυέστατα ἐγράφη πρὸ ἡμερῶν: «Ἔχουμε ἀντιληφθεῖ ὄχι μόνο ἐμεῖς ἀλλὰ καὶ ὅλος σχεδὸν ὁ ἑλληνικὸς λαὸς σχετικὰ μὲ τὰ πρόσωπα καὶ τὰ προσωπεῖα τοῦ πολιτικοῦ, κομματικοῦ, πνευματικοῦ ἀλλὰ καὶ ἐκκλησιαστικοῦ προσκηνίου καὶ παρασκηνίου»
Οἱ τρόποι συμπεριφορᾶς ἀποκαλύπτουν τὸν ἀληθινὸ χαρακτήρα τοῦ ἀνθρώπου; Συνέχεια
Από την έχθρα στην συγχώρεση… (Αληθινή ιστορία)
Όταν η διάσημη δολοφόνος Κάρλα Φαίη Τάκερ εκτελέστηκε στις 3 Φεβρουαρίου του 1998, στο Χάντσβιλλ του Τέξας, μία μικρή ομάδα διαδηλωτών ενάντια στη θανατική ποινή έκαναν μία ολονυχτία με αναμμένα κεριά.
Αλλά πολλές περισσότερες εκατοντάδες ήταν εκεί έξω από τη φυλακή για να χαρούν για το θάνατό της. Ένα πανό που κρατούσε κάποιος τα έλεγε όλα: “Είθε ο Παράδεισος να σε βοηθήσει. Είναι τόσο σίγουρο όσο η κόλαση, ότι εμείς δεν θα σε βοηθήσουμε!”
Μέσα στη φυλακή, ωστόσο, ένας άνδρας, ονόματι Ρον Κάρλσον, προσευχόταν για την Κάρλα και όχι στην αίθουσα των μαρτύρων όπου βρίσκονταν οι οικογένειες των θυμάτων της Κάρλα, όπου λογικά θα έπρεπε να είναι, αλλά στο χώρο που η φυλακή παρείχε για την οικογένεια της δολοφόνου. Συνέχεια
Σε ποια πράγματα παραδινόμαστε οι Χριστιανοί;
Πού παραδινόμαστε; Την ζωή μας την έχουμε κάνει παιδικό παιχνίδι• όχι όμως αθώο, αλλά αμαρτωλό.Γιατί, ενώ γνωρίζουμε τον σκοπό της ζωής μας, τον παραμελούμε και ασχολούμαστε με μάταια και άσκοπα ζητήματα.
* Παραδινόμαστε στην απόλαυση των ενδυμάτων, αντί να σκεπάζουμε άνετα και ευπρεπώς το σώμα μας και έτσι να το προστατεύουμε από επιβλαβείς επιδράσεις.
* Παραδινόμαστε στην απόλαυση του χρυσού και του αργύρου, θαυμάζοντάς τα στα θησαυροφυλάκια. Αντί να το χρησιμοποιούμε μόνον για τις πραγματικές μας ανάγκες και να δίνουμε τα τυχόν περισσεύματα σε όσους έχουν ανάγκη.
«Πάρε τον παπά»!
Καθώς προχωράω στο δρόμο βλέπω πολλές φορές νέα παιδιά, συνήθως στις αρχές της εφηβείας, τα οποία αυθόρμητα, κοροϊδευτικά ή από δεισιδαιμονία χτυπούνε το ένα το άλλο και λένε άλλοτε δυνατά, άλλοτε σιγανά, κρυφογελώντας «πάρε τον παπά»!
Κάποιοι λένε πως το «έθιμο» αυτό προέρχεται από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας ή της Βενετοκρατίας στα ῾Επτάνησα, όταν οι κατακτητές συνελάμβαναν ανθρώπους και κάποιοι θεωρούσαν σκόπιμο να την πληρώσει ο ιερέας της ενορίας ή της κοινότητας.
Και γι’ αυτό προέτρεπαν τους στρατιώτες να πάρουν, να συλλάβουν δηλαδή τον ιερέα. Οι περισσότεροι όμως καλά γνωρίζουν ότι πρόκειται για δεισιδαιμονία. ῎Αν δείς παπά, είναι γρουσουζιά λένε. Οπότε πρέπει να μεταδώσεις τη γρουσουζιά στο διπλανό σου. Συνέχεια
Πώς να προσέχεις όποιος ζει στον κόσμο.
Ψυχὴ ὅλων τῶν ἀσκήσεων, ποὺ γίνονται γιὰ τὸν Κύριο, εἶναι ἡ προσοχή. Δίχως προσοχή, ὅλες αὐτὲς οἱ ἀσκήσεις εἶναι ἄκαρπες, νεκρές. Ὅποιος ποθεῖ τὴ σωτηρία του πρέπει νὰ μάθει νὰ προσέχει ἄγρυπνα τὸν ἑαυτό του, εἴτε ζεῖ στὴ μόνωση εἴτε ζεῖ μέσα στὸν περισπασμό, ὁπότε καμιὰ φορά, καὶ χωρὶς νὰ τὸ θέλει, παρασύρεται ἀπὸ τὶς συνθῆκες.
Ἂν ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ γίνει τὸ ἰσχυρότερο ἀπ’ ὅλα τ’ ἄλλα αἰσθήματα τῆς καρδιᾶς, τότε πιὸ εὔκολα θὰ προσέχουμε τὸν ἑαυτό μας, τόσο στὴν ἡσυχία τοῦ κελιοῦ μας ὅσο καὶ μέσα στὸν θόρυβο ποὺ μᾶς κυκλώνει ἀπὸ παντοῦ.
Στὴ διατήρηση τῆς προσοχῆς πολὺ συμβάλλει ἡ συνετὴ μετρίαση τῆς τροφῆς, ποὺ μειώνει τὴ θέρμη τοῦ αἵματος. Ἡ αὔξηση αὐτῆς τῆς θέρμης ἀπὸ τὰ πολλὰ φαγητά, ἀπὸ τὴν ἔντονη σωματικὴ δραστηριότητα, ἀπὸ τὸ ξέσπασμα τῆς ὀργῆς, ἀπὸ τὸ μεθύσι τῆς κενοδοξίας καὶ ἀπὸ ἄλλες αἰτίες προκαλεῖ πολλοὺς λογισμοὺς καὶ φαντασιώσεις, δηλαδὴ τὸν σκορπισμὸ τοῦ νοῦ. Γι’ αὐτὸ οἱ ἅγιοι πατέρες σ’ ἐκεῖνον ποὺ θέλει νὰ προσέχει τὸν ἑαυτὸ του συστήνουν πρὶν ἀπ’ ὅλα τὴ μετρημένη, διακριτικὴ καὶ διαρκῆ ἐγκράτεια ἀπὸ τὶς τροφὲς (2) Συνέχεια
Κρίσις Οικονομική ή κρίσις του Θεού;
Μία οικονομική ανάλυσις εις βάθος διά την οικονομικήν κρίσιν τόσον εις την Ελλάδα και τας επιπτώσεις της εις χιλιάδας ανθρώπους όσον και εις άλλας χώρας με αναφοράς εναντίον του Κράτους, των διεθνών χρηματοπιστωτικών οίκων, της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ και της Τριμερούς Επιτροπής. Παραλλήλως με αναφοράς εις την Παλαιάν και Καινήν Διαθήκην, εις τους Μεγάλους Πατέρας της Εκκλησίας, εις τους Ψαλμούς, εις προφήτας και συγχρόνους Αγίους αποδεικνύει ότι η κρίσις είναι κρίσις του Θεού. Συνέχεια
Η απάντηση του Δημάρχου Μόντρεαλ στους Μουσουλμάνους, που ζήτησαν να βγει το χοιρινό απ’ τα σχολικά κυλικεία
Ο Δήμαρχος αρνείται ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΣΕΙ το χοιρινό κρέας από την καφετέρια του MENU της σχολής και εξηγεί το γιατί.
Ο Δήμαρχος του Μόντρεαλ στο προάστιο της Dorval έχει απορρίψει το αίτημα των Μουσουλμάνων, και ο γραμματέας της πόλης έστειλε ένα σημείωμα σε όλους τους εξηγώντας το γιατί.
«Μουσουλμάνοι πρέπει να καταλάβετε ότι πρέπει να προσαρμοστείτε στον Καναδά και στο Κεμπέκ, τα έθιμα, τις παραδόσεις του και τον τρόπο ζωής του, επειδή εσείς το επιλέξατε για να μεταναστεύσετε.
Οι Μουσουλμάνοι πρέπει να καταλάβουν ότι πρέπει να ενσωματωθούν και να μάθουν να ζουν στο Κεμπέκ. Πρέπει να κατανοήσουν ότι αυτοί πρέπει να αλλάξουν τον τρόπο ζωής και όχι οι Καναδοί που τόσο γενναιόδωρα τους υποδέχτηκαν. Συνέχεια
Την σκότωσα, γιατί την αγαπούσα!
Η πρώτη αγάπη είναι αυτή που στηρίζεται στα εξωτερικά γνωρίσματα. Σ’ αυτή την πρώτη αγάπη όμως θα πρέπει να κάνουμε μία ανατομία. Χωρίς να μας φανεί παράξενο, έχουμε έναν κατοπτρισμό των δύο εγώ.
Το εγώ του ανδρός καθρεφτίζεται πάνω στη γυναίκα, η οποία παίζει τον ρόλο του καθρέφτη, και το εγώ της γυναικός καθρεφτίζεται πάνω στον άνδρα, ο οποίος παίζει τον ρόλο ενός άλλου καθρέφτη. Όπως ακριβώς όταν προβάλω τον εαυτό μου σ’ έναν καθρέφτη θα δω τον εαυτό μου, δεν θα δω άλλον, έτσι και ο κάθε ένας από τους δύο εκείνους που ανάμεσά του επικρατεί αυτή η πρώτη αγάπη βλέπει τον εαυτό του στο πρόσωπο του άλλου(και όχι τον άλλον).
Συνέχεια
“Μάνα συγγνώμη και … σ΄ ευχαριστώ!”
Ένας νεαρός άνδρας πήγε να υποβάλλει αίτηση για μια διευθυντική θέση σε μια μεγάλη εταιρεία . Αφού πέρασε την αρχική συνέντευξη , έπρεπε τώρα να συμφωνήσει και ο γενικός διευθυντής για την πρόσληψη.Ο διευθυντής ανακάλυψε από το βιογραφικό του, ότι ο νεαρός είχε εξαιρετικές ακαδημαϊκές σπουδές. Ρώτησε, «Πως κατάφερες να κάνεις αυτέ τις σπουδές; Μήπως πήρες υποτροφίες;»
«Όχι του απάντησε ο νεαρός».
«Ο πατέρας σου κατέβαλλε όλα αυτά τα δίδακτρα;» ρώτησε ξανά ο διευθυντής.
«Ο πατέρας μου κύριε πέθανε όταν ήμουν ενός έτους, η μητέρα μου ήταν αυτή που πλήρωνε τα δίδακτρά μου» Απάντησε.
« Που εργάζεται η μητέρα σου;» Συνέχεια
